Casa particular
ARNHEM - Als er één kurk is waar de Cubaanse economie in de loop van de tijd steeds meer op kon vertrouwen, dan is dat wel het toerisme en we gaan daar vanaf morgen ons steentje aan bijdragen. Daarom was Covid-19 voor Cuba meer dan alleen een gezondheidsprobleem. Het is al geen vetpot voor de Cubanen, maar het wegblijven van toeristen leidde tot niets minder dan een ramp.
De economie kromp door de pandemie 11 procent, er ontstonden zelfs voedseltekorten en schaarste op allerhande gebieden. Het leidde tot onrust en ophef en de wereldpers keek mee toen de leiding van dit straf geleide land, spitsroeden moest lopen en de wind van voren kreeg van de bevolking. De beelden gingen de wereld over.
Het moet gezegd dat door de indrukwekkende ontwikkeling van eigen Covid-vaccins en een vaccinatiedwang waar je 'u' tegen zegt, het overgrote deel van de bevolking binnen een paar maanden werd beschermd. Cuba kon daarom op 15 november weer open en toeristen konden weer boeken. De Cubanen zagen het zonnetje weer opgaan en konden weer zaken gaan doen.
Op communistische leest
En steeds meer toeristen komen graag naar Cuba omdat het natuurlijk veel te bieden heeft: cultuur, geschiedenis, natuur, stranden en mooi weer (ondanks het koufront die de temperaturen in februari terugbracht naar 3 graden). Elke dag komen vliegtuigen vol met toeristen naar Cuba en vooral Havana, Varadero en Trinidad zijn de grote trekkers.
Met haar hagelwitte stranden en de blauwe zee probeert Cuba de concurrentie aan te gaan op de markt van de all-inclusive vakanties naar het eiland. RIU, Iberostar, TUI, Melia... het zijn de bekende namen die ook in Cuba de toeristen in de watten leggen met hun all-inclusive concepten voor het betere draai-en-smeerwerk.
Maar steeds meer mensen komen naar Cuba om rond te reizen. Dat vraagt van toeristen dat er vooraf gepland en geboekt moet worden omdat het aantal bedden beperkt is. In Cuba zijn er natuurlijk hotels en die worden in de regel gerund door de staat. De service is daar dan ook op communistische leest geschoeid; men krijgt een schamel maar vast salaris, ongeacht bezetting en ongeacht de tevredenheid van de klant. Want het gezegde luidt: als de staat doet alsof zij ons betaalt, dan doen wij alsof we werken. Dat komt de kwaliteit niet ten goede.
Gastvrij en gul
Maar na alle eerdere economische crises die het land bijkans hebben ontspoord, staat de regering sinds 1997 toe dat mensen onder voorwaarden privé-ondernemingen kunnen starten. En zo ontstonden er her en der casas particulares, de Cubaanse variant van de bed&breakfast. Sinds 2010 zijn er bovendien 279 beroepen aangewezen die als zelfstandige mogen worden uitgevoerd. Het runnen van een klein restaurantje (paladar) is daar één van en daarom hebben veel casas ook een paladar.
Naar verluidt worden de casas getekend door gastvrijheid en gulheid en het biedt in ieder geval de kans om in contact te komen met Cubanen en het land te beleven. Daar hoort de schaarste bij, maar goed: wie geeft wat hij heeft, is waard dat-ie leeft.
En jazeker, we eindigen onze reis in Varadero maar dan wel in een casa particular; we willen zo lang mogelijk in het echte Cuba blijven.
Klik op banner om terug te gaan naar het reisblog
